Johan Huizinga (1872-1945) is Nederlands bekendste cultuurhistoricus. De geboren Groninger studeerde vergelijkende taalkunde aan de RUG, en was er van 1905 tot 1915 hoogleraar geschiedenis. Met zijn boeken heeft hij een hele wereld weten te boeien. Zijn bekendste werk is het invloedrijke Herfsttij der Middeleeuwen uit 1919. Zijn tekeningen daarentegen zijn alleen in een kleine kring van bewonderaars bekend.
Wat zijn ogen zagen, tekende zijn hand: het gezicht op een landschap, een stad, een historisch gebouw, een trouwe vriend of een dierbare hond. Niet alleen kon hij gedroomde beelden of fantasievoorstellingen in zijn tekeningen vastleggen; zijn weergave van de alledaagse werkelijkheid was soms ook droomachtig of idyllisch. Onder de noemer Droomgezichten volgt hier daarom een kennismaking met Huizinga’s belangrijkste tekeningen.
De spreker, historicus Anton van der Lem, is nauwgezet en onvermoeibaar onderzoeker en kenner van Huizinga’s leven en werk. Hij promoveerde in 1997 op Huizinga en bracht Huizinga’s werk opnieuw onder de aandacht met rijk geïllustreerde heruitgaven van onder andere Herfsttij der Middeleeuwen (1997 en 2018), Nederland’s beschaving in de zeventiende eeuw (1998) en Homo ludens (2024). Bij de tentoonstelling verschijnt zijn gelijknamige boek, te koop in de museumwinkel van het Universiteitsmuseum.