Onderzoek naar vroegmoderne bijbeldrukken
Het onderzoek heeft zich van origine voornamelijk gericht op imposante, rijk geïllustreerde Bijbels in folioformaat.
Beduidend minder aandacht is er geweest voor de veel gedrukte edities van het Nieuwe Testament. Deze boeken zijn veel kleiner, bevatten minder illustraties en dragen vaak niet de uitgebreide aantekeningen die in foliobijbels gevonden kunnen worden. Daarnaast speelt hier een belangrijke boekhistorische paradox: hoewel er waarschijnlijk meer Nieuwe Testamenten zijn gedrukt dan complete Bijbels, werden deze ‘gebruiksboeken’ vaak letterlijk stukgelezen en zijn er dus veel minder exemplaren overgeleverd. De UB bezit het enige (bekende) overgeleverde exemplaar van een Nieuw Testament gedrukt door Jacob van Liesvelt in 1541.
Aan de hand van dit exemplaar zal in de lezing besproken worden waarom het bestuderen van deze ogenschijnlijk weinig indrukwekkende edities toch júist bijzonder relevant is in het onderzoek naar zestiende-eeuwse religiositeit en leescultuur.